1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1882
Okunma
kar tanelerinde çocukluğum ıslanıyor
bahçede yaralı duran bisiklet
tekerlerimin üstüne kar taneleri düşüyor
ve ıslanıyor özlediğim çocukluğum...
çocukluğum... çocukluğumu almak için
babamın biriktirdiği paralar düşüyor tanelerin koynuna
ve ıslanıyor çocukluğum
bir kuş tüyü gibi duruyor dallarda kar
dallarda sarı yapraklar ve kar
çocukluğum ise
yapraklar misali
utanınca kızarır
geçmişe hasrettir şimdi sakalların kapattığı yanaklar
çocukluğum...
annemin koynunda bir tütsü kokusu
bir kar tanesi ve
bir öpücük sevgisi
çocukluğum...çocukluğum
kar yağınca ıslanır bisikletim
bisiklet ki bir işçinin alın teri
bisiklet ki çocukluğumun resmi
çocukluğum...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz