Gönlüm bedenden uçtu da, sen neden ki bende yoksun?
Hüzün içte kaynar durur, hain kesişte kavurur
El ve ayaktan da kopsam , dur diyemez sen ne boşsun
Hayatta hakikat çözmez, yer ve içer de kudurur

Bari bu gönlü bırak da, an da olsa hürce uçsun
Bastırılan gönüler de, hicranlar da kalbe vurur
Ömür hata işlemezken, sen çözülemez tek suçsun
Özlemde ki kor yüreği, poyraz olur da savurur

Zevk altın da ki teneke, sen ne denli de ucuzsun
Eli zincire bağlasam, ayağın tepinir de vurur
Sana dünya bağışlansa, kötülükte hor durursun
Deryalar da olsam sensiz, dilimle damağım kurur

Sırttan yırtık pırtık kaçan, bir yaramaz kötü postsun
Cehennem odunda durmaz, yürek ısısın da durur
Güç anda kapı çalmazsın, sen de ne biçimsiz dostsun
Sevda gönül’ü yakar da, olunmaz işi oldurur

Koşup bağra basmak ister, gönlüm neden ki otsun
Savrulur yürekte durmaz, kahrı gönüle kondurur
Eğer ki duygum ölürse, senin kaprisin kahrolsun
Yanan yıkılan bu özlem, inşallah göğsünü bulur

(13.12.2010)AZAP…