Niyetlenirsin içinden, harlanarak yolculuğa
Açarsın da kollarını, bağlanırsın mutluluğa

Hayat daima her yöne, akan kor bir yolculuktur
Yaşar istem doğrusun da, gönül doymaz bir oluktur

Gerçek hayatta yokuz da, olmazlar da dağ aşarız
Bazen doğrular bulunur, bazen pis yolda şaşarız

Hakk’ın yolun da akamaz, şeytana da çifte koşulur
Atla koşan çıkar yoldan , çıplak yanlışta doğrulur

Aşka varılan od yolda, kıvrım kıvrım kıvran ılır
Dem beklentisi mideye, oturuşta aldanılır

Dünyanın hor selinde, kapılar çok geç bulunur
İnsan oğlu duygusunu, kahırla ezip yoğurur

Gel bakalım yanıma, niye girersin kanıma
Ot tıkayıp da durursun, sokmazsın canı canıma

Dudu dillim bak bir bana, kolunla aşkını da sar
Vijdanın yokmu ki senin, hep darağacına asar

Sen ne de kurnaz tilkisin, koyup da gitmez küsersin
Geriden özlemde süzer, yüzüme bakmaz üzersin

Dolu için senin dolu, ben için ektin okulu
Rezilliğine doymazsın, yarıda korsun bu kulu

Deryaca durmaz akılır, bir damla suda bıkılır
Gönül naza hiç dayanmaz, aşk eğrilişte kırılır

Güldür o bülbülde gülen, bülbüldür ki gül’e değen
Eğer kaybolursa güven, sen de kendine yer beğen

Bil kırık kalp onarılmaz, kaçarsa gönül dönülmez
Seven yürek yanar sönmez, kibir ateş taşır bilmez

Duy sevginin canı emek, çöker ayrılık da yürek
Kınından çıkarsa bilek , hain de yer beyne kürek


AZAP…