47
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
4902
Okunma

Siyah incisi saçlarına takılan çiçekler
Gönüllere dokunan derin bir demdi gözlerin
Aralık hiç bu kadar yakıcı olmamıştı
Ki;
Temmuzdu karları unutturan Vera
Şebnem mahmurluğunun
Ürkek gözlerinde ağlayan gecesi
Tek taraflı değildi gitmeler
İlkbaharın feyzinde kırılan güller
Kalmak çare sanmıştın
Çare/siz/liğimde!
Kaç ayrılığı taşımış yüreğinde
Gözyaşına kurşuni renk değenler
Kaç mutluluğa evet dedi ömrünce
Hiç bülbül ötmezdi
Ağlayan gözlerin vazgeçilmezinde
Sahtekârdı!
Denizinde yedi iklimi eğleyenler!
Yaralı kuşları andıran sevda
İnanılmaz bir devinimle çoğalıyordu
Kırmızı bir çamur’u
Silme zor’u
Yürekli sevginin kandan güllerinde
Yazık ki!
Puşt’a mahkûm edilen ebabil kuş’u
Gecenin deminde,
Efsane yarık kaya fırtınası
Bir dağ gül’üne yol verir,
Kır çiçeği rengi bekâreti
Gordion’un kör düğümünü kılıçla kesen İskender’di
Tutkulara iliklenmişse
Kesinlikle!
Katili olurdu düğmelerin
O kara güzelliğinde kandıran sen
Sızılı yürekteki ateşi
Tablomsu güzelliğinde eriten de!
Şebnem mahmurluğu bir vuslatın
Ürkek gözlerinin ağlayan gecesi
Git kendi tuvaline
Şiirlerimde kal/ma!
Kal/ma/malısın Vera!
Jale KESKİN/İSKENDERUN
RESİM ; VERA KOÇ
Teşekkür Ederim;
biraz mahsun
ruhunun duvarlarına çizilmiş bir resimle hesaplaşma
mağlubu belli öncesinden
zaten kavgalaşacak gücü de yoktu
o yılların döngüsünde sadece yenilgilerinin çetelesini tutmuştu
herkes biraz o
o biraz yabancı
barıştıkları hak ediyorlar mıydı barşı
adanmışlık öyküleriyle adadığı yüreğine bakar gülümserdi şair
yoksa kırlangıçlar boşuna mı yollara düşmüştü...
şimdi herkes sussun ve söylesin Vera...SECAATTİN ÖZTÜRK (TOYNAK)
5.0
100% (40)