çığlıkların kesişmesi ikindi saatine denk
çam dalına sığıntı cadde ortası tanık
böğrüne batarken sancılı yalnızlık
kalktı göç uçumu… mevsim o mevsim
ve kürem kürem vedâ
gazelhan sözlerine düşen terennüm
zevzir uğurlaması… alaylı nota


-sıcak coğrafyaların düşleyeni- ufuk gözlü
soğukların griye kestiği akşamlardan
kes rızkını
kon ve göç
göç ve kon
tık nefes


nasılsa -nun ehline- dokunur bu çekip çekip gidiş
söz ucunu teğeller teheccüd saatleri…
-Muharremî-
ağıtların rengi Gül torun… Hüseyin
ve -zincirli yas- şerhasına Hasan dokunuşu
avuç avuç sunusu - Nuh aşı- ehl-i beyitten
tarçın acısı... ceviz kırıklığı
Ağrı dağına otururken insanlığın tufanı
-peygamber demeyenler- nerede ?
kabarırken dünya’nın yüreği
zevzir dinle !
bu senin ilk göçün değil anla
kon ve göç
göç ve kon
tık nefes


zevzir uğurlaması aylardan bu ay
-burundan gelen çay’ın kahverengi efkârında tüten-
çatlayan zarif bardağın sızıntısı…
buhar buhar genzi yakan
al işte sana !
nevri dönük sözlerin alaca akşama derkenarı…
Kerbelâ sızısı
-Kahhâr- zerrede görür hesabı


gül secdesi hopunda Hasan-Hüseyin’i
zülfikâr’ın iki ucu…


bak ! zevzir giderayak aç yüreğini
sanadır serencam
hiç nedenli kavga
galipsiz kavga
ben-i adem ve yengi
öne devrilirken gözü
ıpıslak…çakılı ayak ucuna yol bulmuşken
toplamaz bakışlarını
ıslığına bir türkü bulaşmış da, söyleyemez
becerebilse yazacak da bir şiir, yazamaz
sus diyorken zaman, susamaz
giderayak su bile içirmez
duy zevzir duy
kon ve göç
göç ve kon
tık nefes


dönüşüne bağlansın umut, getir kokusunu
ıraklara çakılı gözlerin bebeğine dokunsun sevinç
bir duâ ulaşsın Gül torunlarına…
kanatlarına takılı
dön ve kon
çam dalına
kürem kürem




yahya incik /şanlıurfa/ 24.12.2009 saat:20:01