1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
633
Okunma
Kırarım, kırılmışlık zincirlerini içimin
Atarım adımlarımı bir dinginliğin ortasına
Sararım ümitlerimi gönül yarama
En büyük mutluluklara
Eş tutarken öfkemi.
Yalnızlığı isterim, ona koşarım
Yok ederim bir bir çevremdeki her şeyi
“Sona sen mi kaldın?” der, öldürürüm
Tek kurşunla alnından
Vurup gölgemi.
Rengarenk çiçekler gibi isyanlarım
Ve hırçınlığımla donatırım
Tüm insanlıktan uzak
Okyanus ortasındaki
Sevda ülkemi.
Kıyısında beklerken yeni sevgiliyi
Yine senin hayalini getirir bana
Ambarları sevgi dolu,
Yelkenleri sevda kumaşından
Eski bir gemi.
Yanık bir türkü olur, parçalanır direncim
Yeniden inşa olur yıktıklarım bir bir
Takarım peşime yine gölgemi
Kırarım, kırılmışlık zincirlerini içimin
Ve sararım gönül yarama
Tatlı öfkemi.
Cevap Yaz