0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2326
Okunma
Gönlümde bir sel akar çağıl çağıl
Yalnızlığın varılmaz çaresine
Ey beni bitiren efkârım dağıl
Akıl denen nimeti yitirmeden
Uzaktan bana tane tane seslen
Efkârın vazgeçilmeyen sevdası
Çilenin varılmaz tükenişidir
Onulmaz dertlerim getirir yası
Eğil efkâr dağı önümde eğil
Öyle bir yüksün ki çekilir değil
Hâlâ beynimden fikir taşmakta
Ümidin varılmaz sonsuzluğuna
Sadece o eski düş ulaşmakta
Ufukta görünen hüzün mahşeri
Yerle bir edecek tüm ümitleri
Efkârın mirası efkâr oluyor
Beynimde süresiz bir huzursuzluk
Cansız bedenime miras kalıyor
Bedenim için kazılmıştı toprak
Halbuki oraya efkâr dolacak.
5.0
100% (1)