Hayat yorgunu,
Gönül vurgunu,
Yürek sevdali bir Can..
El pençe divan gelip durmusum kapinda.

Rüzgar savruğu nice aşklarla
Kimbilir hangi köşelerde ağlamiş,
Hangi limanlarde unutulmuşum.
Ask denilen Kumarda
Kazanmamis yutulmusum.
En sonunda,
Bir esmer sevdanin
Mühür gözlerine vurulmusum.

Kursunlara gelesice ihanetlerden sonra
Yillardir kapatmistim,
Gönül Kapimi Ask’a...
Ne yanginlar var yüregimde’ki
Birbirinden baska..
Simdi...
Öylesine içten,öylesine candan
Sevdimki seni
Bu defa hepsinden baska...

Bu son fasildir ey ömrüm,
Nasil geçersen geç misali
Seni Canıma Can,
Yüregime derman bilmisim.
Unuttur bana,
Hoyratligi,savrulmayi,
Kahir dolu gecelerde aglamayi
Unuttur bana sevgili..
Unutturbana.

A.Nevzat Uçar.
11/Kasim/2010.Saat 02-05.
Tuzla-Istanbul..

Nevzat Uçar


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

== Şiirime Sesi ve Yorumuyla değer katan Sn: Berat Bahure ANTEPLİOĞLU Hanım’ çok teşekkürler ediyorum..