Beklemenin acısını bilmedim hiç.
Her zaman,
Gitmelerin buruk hüznü vardı içimde.
Yıllarca,yollarca gittim hep...
Ekmeğim,aşım,yoldaşım
Ve... sırdaşım oldu Kamyon’um.
İçimde hep gitmelerin burukluğu vardı..
Beklemeyi bilmedim hiç.

Uzunyayla’da Motor kayışım koptu,
Kuskun kıran rampasında frenim patladı,
Ulukışla da Kar’da,
Bir tarlaya uçtuk Kamyonumla.
Ama... Beklemenin acısı değilde,
Gitmelerin hüznü vardı içimde...

Hüzünler,
Kızgın demir misali yüreğimi dağlarken,
Hasretin yüreğimden sökülürken
İşte böyle duygularım kağıda dökülürken
Bekleme sırasının birgün bana geleceğini,
Düşünmedim hiç...
Seni beklemenin nöbetlerindeyim şimdi.
Bu aralar pek keyfimde yok hani
Gözlerim dalıp dalıp,
Uzaklara bakıyorsam
Hasretinin ateşiyle yüreğimi yakıyorsam,
Hiç kimseler bilmeden,
Seni sevmenin Gururunu yaşıyorsam.
Her gece uykumda bile,
Gözlerime yumruk gibi iniyorsa sensizlik.
Kan ter içinde uyanıyorsam uykudan....
Ve...yine de binbir umutla bekliyorsam,
Özlüyorsam seni..

Şimdi anlıyorum beklemenin acısını
Ha bugün,ha yarın diye beklemek..
Helede gelmeyeceğini bile bile
Beklemek ve sevmek seni..
Ölüm değildir belki
Ama... ölümün ikiz kardeşidir...

A.Nevzat Uçar.
17/Aralık/2010..Saat:17-15.
Tuzla/İstanbul....

Nevzat Uçar




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.