Sesimin notasına değerdi
İçimde son demini yaşayan
çocuksu bakışlarım
dizlerimin kanayışlarına aldırış etmezdim
kuytuma sakladıgım her bir benle
meyil verilmedi kendimden geriye




Gitmek!
Kalmak adına değilmi bütün söz kalabalıkları
arınır ruhum her bir zerresinden
takımlarını giyerdi aşk
her bir kimlikte başkalaşırdı rengi Gri, Siyah
beyazıma gelirdi sözcükler
kifayetsiz sabahlar toparlardı herşeyini




Alacaklarım olduğu sürece
her günüme bir gülücük borçlu kalıyorum
kendi şehrimde
yeni şafaklar değiyor kirpiklerime




Gün doğuyor her gün
avuçları boş kalmasından şikayetçi
sabahların parmak uçlarına
eller hep açık bırakılmış oysa
sıkıca tutmak varken sevdayı





İliklenir elvedaların boş kalan düğmeleri
hareleri toparlanırken gecelerin
son dilimine girer metamorfoz
düşsel birikintileri
geyşa rüyalarından uyanıyor
kadim sabahların nidalarına...






yasemin şen /siyah inci