Anılar’la yüklü omuzlarım yorgun
Paramparça yüreğim, yaralarım çok derin
Kanıyorum, derin bir nefes alıp
Kül basıyorum yaralarıma yetişemiyorum.


Bİr küçük kızdım,
Saçarımda salıncaklar..


Güçlü durmalıyım herşey den çok
Kendine teselli vermek
Bunca yıkılmışlıkla, ayakta durabilmek
Kalbe saplanmış, onlarca sızı acımasız.


Bir dünya kurmuştum,
Hiç yıkılmaz sanıp..


Gökyüzüne bakıyorum hep
Sanki sancılarım hafifliyor
Anlıkta olsa unutur gibi oluyorum
Ama rüzgâr değse kanıyorum


Affet ütopya
Sözümü tutamadım..


Tarifsiz tümceler ilikleniyor yakama
Oysa’ki kirpiklerimden sızan kristaller
Sana değmeyecek kadar paha biçilemez di
Elbet birgün, aynı acıyla tanışacaksın.


Tut elimden umudum
Küllerim doğmalara gebe..




Siyahinci /Y. Ş



Günün şiiri olmaya layık gören herkese sonsuz teşekkürler, saygımla..