Yıldızlar kayarken gök yüzünde sesizce,
Ben aglarım hıçkıra hıçkıra.
İçimde bir yanlızlık,
Etrafımda şekilsiz gölgeler.
Dolaşıyorum sokaklarda amaçsız.
Seni hatırlıyorum biliyormusun ANNE.
Gök yüzünden bir yıldız kayınca,
Neden agliyorum.
Yıldızlar neden kayar ANNE.

Karanlık gecede gök yüzüne bakıyorum,
Yıldızlar nasılda dagılmış,
Bulutlarda saklananlar var.
Bazılarıda çok zor görünüyor.
Sendemi ordasın ANNE.
Sen hangi yıldızsın,
Bak bir yıldız kaydı yine,
Yıldızlar neden kayar ANNE.

Öyle yanlız öyle durgunumki,
Şarıl şarıl akamıyorum.
Bir göl misali duruldum ANNE.
Seni çok özledim,
Her gece yıldızına uzanmak istedim.
Tutamadımki hep elimden kaydı.
Sonrada agladım,
Yıldızlar neden kayar ANNE.

Her yıldız kayınca birileri ölürmüş,
Dogrumu ANNE.
Senindemi yıldızın kaydı,
Sendemi yıldılara uzandın.
Her gece bir yıldız tutuyorum biliyormusun,
Bu benim annem diyerek.
Elimi uzatsam tutacak gibisin,
Bir gün bana söylermisin,
Yıldızlar neden kayar ANNE...
Şair Cengiz Yılmaz Aralık 2010