Tepeden tırnağa aşka boyandım,
Bakışında sevda var diye diye…
Vuslat hayaliyle tutuştum, yandım,
Sevdim seni candan yâr diye diye…

Bir gün feryadımı duyar farz ettim,
İsyanı uyuttum, sabrı tarz ettim.
Çektiğim çileyi, derdi arz ettim,
Hasretin bağrımda nâr diye diye…

Uzadıkça firkat bahta ilendim,
Hüzünle yoruldum, hazla bilendim.
Yıllarca merhamet, lütuf dilendim,
Sensiz dünya bana dar diye diye…

Söylesem hâlimi sığmaz lisana,
Böyle zulmeder mi insan insana.
Bir çocuk misali yalvardım sana,
Şu gönül yaramı sar diye diye…

Daldığı rüyadan aymadı gönül,
İnkarını gerçek saymadı gönül.
Ne ettimse senden caymadı gönül,
Sevip de ayrılmak ar diye diye…

Yarım kalan aşka yanar giderim,
Seni hâlâ her dem anar giderim.
Yalnızlık zehrine kanar giderim,
Kışın hakikati kar diye diye…

Bildim ki sel gibi taşınca gurur,
Muhabbet hissini zincire vurur.
Şimdi garip gönlüm avunur, durur,
Gam olsa da sevda kâr diye diye…

Veli BOSTANCI