11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1289
Okunma
İnsanlar içkileriyle demleniyorlar
Şehrin loş ışıklarında,
Geçip giden zamanlar eşliğinde.
Ya kahkahalarla devam ediyor gece yolculuğu,
Ya da göz yaşı damlacıklarıyla...
Evimdeyim
Ve bu gece insanlara uymuyorum.
Sarhoş oluyorum,
Kadehlerin dibini bulmuyorum.
Hüzünleniyorum,
Ama dibe vurmuyorum.
Gülümsüyor ve sana soruyorum,
Bir gözün kaç kadeh değerinde senin?
Ben neden onlara baktığım anda sarhoş oluyorum?
Neden ayakta durmakta zorlanıyor
Ve bundan kıyasıya mutluluk duyuyorum?
Gözlerinde demlenmek istiyorum ben,
Gök kubbenin altında,
Ömrüm boyunca.
Ömür dedim de...
Sahi,
Bir ömrü paylaşır mısın benimle?
13/11/03
Elif SEZGİN
Cevap Yaz