Çok günahım var biliyorum,
Ardımda yalanlardan kamburum;
Gidiyorum!
Dilimden dökülenler benim mi?
Artık tanıyamıyorum.
Söylemek istediklerim bunlar değildi desem de;
Kimseyi inandıramıyorum…

Çok günahım var biliyorum,
Ve daha şimdiden cehennemlerdeyim;
Yanıyorum!
Kaynar sular mı beni kendime getiren?
Yoksa kor alevler mi;
Üzerime dökülen?
Yaşamak istediklerim bunlar değildi desem de;
Kendimi kandıramıyorum…

Çok günahım var tek tek sayıyorum,
Nicedir not düşüyorum ellerime;
Utanıyorum!
Seni üzdüğümü biliyorum ve acı çekiyorum.
Oysa gözyaşlarının her tanesi için
Can vermeye hazırdım;
Yemin ediyorum!
Şimdi tüm sevaplarımı alıyorum
Kumbaramdan,
Bir döviz bürosuna gidiyorum;
Kaç gülümseme eder bilmiyorum tüm doğrularım
Ama sana hediye ediyorum.
Senden değerlisi yok gözümde,
Dilimde;
En doğru, en anlamlı ve en sevap
Günaha en uzak;
Sen dolanıyorsun her akşam, her sabah!

Çok günahım var inkâr edemem
Biliyorum!
Hani şimdi tutsalar kolumdan
Ve atsalar derinlerine yangınların
Gık çıkarmam;
Söz veriyorum.
Ama
Her şeyin bir sonu var sevdiğim
Ve yanmalar da bitecek bir gün,
Çekeceğim tüm günahlarımın cezasını,
Sileceğim acılarımızın karasını.
Hani tüm pişmanlıklarım var ya;
Bana aldığın lacivert gömleğin cebinde duran?
Hani tüm soytarılıklarım,
Tüm yalan yanlış saçmalamalarım var ya,
Seni olur olmadık kızdıran?
Hepsini yanımda götüreceğim
Ve orada benimle yakacağım…
Şimdi gidiyorum,
Tüm günahlarım sırt çantamda!
Yanmaksa diyetim yanacağım;
Sensiz, en kuytu karanlıklarda.
Sen gülümseyesin diye sana biraz tebessüm bırakıyorum;
Odanın duvarlarına!
Sakın ağlama olur mu?
Çok darlandığında;
Bir küfür salla hayata;
Ben üzerime alırım günahını,
Bir de onun için yanarım,
Sen aldırma…