her acıya katlanır dediğim bir yürek daha ilk vurgunda yıkılmış.
sende kalmış hepsi
her ayrılığımda
her hüznümde
her başlangıcımda
gözlerinde kalmış sonbaharım

ayrılığa attığın her adımda;
misafir gelmiş billerce göz yaşı,
sende kalmış yakarışlarım;
sen dediğim benle başlayan hatalarımla kabullenilmiş ayrılık...

her son bahara ertelediğim mutluluk çalmayınca kapımı
hırsız bedenim;
hüzün çalmış gülüşünden
göz yaşı çalmış gözünden
umutsuzluk çalmış düşlerinden
yalanlarınla bir dünya kurmuş kendince...
mutlu olmak içindi belkide...dönüp bakınca arkama muluydum evet!!
ama şimdi???

şimdi;unutmak vakti!!
unutan iyilesir ey sevgili..
gözlerinde kalan sonbaharım artık ilkbahara dönmeli,
bitmeli ısmarladıgım göz yaşlarım,
sınır dısından gelen,gümrüğe takılan bir yan sanayi ürünü olmalı sevdan..
ufuk çizgim gözlerinin mavisinden ayrılmalı artık ...
kalbim; kırk haramilerin magarası gibi tek bir cümleyle,
"seni seviyorum" yalanıyla acılmamalı artık...
unutan iyilesir ey sevgili
şimdi unutmak vaktii...