0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1342
Okunma
Ne zaman üzerimize bildik mevsim açsa
Alelacele kanatlanır güneş
Ne zaman yağmur düşse gözlerimize
Toprak kokar..ıslanır apansız ruhumuz..
Omuzlarımıza inci /mercandan bir yüktür
Karanlığın içinde açan ak çiçekler gibi yıldızlar
Ufukta bizleri bekleyen bilinmez sevdalı renktir
Gül kokusu değil mi aklımızı süsleyen.
Kim bilir en son gördüğümüz rüya hangi şehrin serüvenidir.
Kutsal mabetler midir yanıbaşımızda oturup ağlayan
Kaybettiğimiz yeşil ufuk hangi dağların zirvesindedir ,
Bir panayır masalı mıdır ,aklımızı dağlayan !
İşte konuşuyorum kelimelerim sonra gelecek
Günlerin gri kaynağı oldum gökten dökülen
Bir zavallı deniz kaldı ayaklarımda yeminli
Bir de sırdaşım dizeler ;
Bağrı açık kumlara benden selâm olsun !..
2004/istanbul..
