Yasak nar’ım

Yasak bahar, yasak yazım

Yasak bahçem, yasak YURDUM

Sözlerim öksüz kaldı dudaklarımda

Sen bana sonbaharı hatırlatırken

tüm sarı ayvalar

Güz üzümü şaraba hazırlanır

Genç kızların ellerinde

Boyun eğmedim hiçbir bağbana

El süremez derken!

Şimdi yasaksın!...

“Seni yoruyormuş sözcüklerim”

Oysa,bu yorgunluğu en iyi tanıyanım

Sensizlikten bitap, sensiz yorgun !

Ya,

Seni üzmez mi her hazan mevsimi!

GÖÇMEN KUŞLAR da uğramaz oldu yuvaya

Bir bir solunca yaprak,

Yere düşerken rüzgar kar eyler mi

Düşmüşse yaprak!

Sen yüreğime düştün düşeli

Kurumadı gözlerimin pınarı

Hiçbir sözümü tamamlayamadan

Düğümlenir sözcükler, tutuk sevdam

Şimdi Yasaksın hayallerime

Yasaksın rüyalarıma

Yasaksın tüm mevsimlerde

Kurumadan dalım

Yürek yurduma konuk ol

Ben bende değilken

Gel ev sahibim ol!

Ya geri ver sendeki beni

Ya da sendeki seni !

Yenik düşürme geçen zamana

Dedirtme : “Kapılmış bir hayale “

Paralenmiş yüreğime geçmiyor sözüm

Şimdi kendimden göç edersem suçlama

Bağışla Yasak Meyvam

Yenildim bu kez

İlk hamlede MAT...

Unuttuğun bir şey var!

Sözcüklerde yasaksan

Gönüllerde yasaksan,

Arama, Sorma!

Bırak bu har, mahşeri getirsin