Bu destansı aşka kıyacaksa ölüm
Koysun beni de sensiz
Öyleyse götür avuçlarında umutlarımı
Bana kalsın yalnızlığım
Ama inan ki fethi en zor şehri yakıyorsun
Yıkıyorsun
Buharlaşır şimdi umutlarım
Göz yaşı olur düşer yüzüne
Git öyleyse hadi
Sen istiyorsan beni hiç hatırlama
Taa ki esrik bir mezarlıktan geçene dek
Madem ki sen girmeyeceksin bir daha
Kırıyorum yüreğimin kapılarını
Git ve de unut beni
Ne zaman görürsen ışıkların gülümsediğini dağlara
Ne zaman ay geceye olursa sırdaş
Rüzgar ne zaman okşarsa tenini ellerim gibi
Ve ne zaman çekerse el ayak gülüşlerin aynalardan
Gece alır koynuna seni
Çekerse karanlığa peşkeş
İşte o zaman hatırla beni
..................
..................
Kızmıyorum
Zoruma da gitmiyor
Değil mi ki her doğan çocuğun alınyazısı
Dokuz adet tahta
Ve urbası kefen
Madem ki çok uzak bana beşinci mevsim
Madem ki sen beni her gün gömüyorsun
Madem ki şeytan da müminden sayılıyor artık
Melekler kâfir
Ölmek de bana yaşamak sayılır
Sen git bana ayrılığı bırak sehpamda
Haydı git
Beni yalnızlığımla baş başa bırak
Bu destansı aşka kıydıysa ölüm
Koysun seni de bensiz

Kadir YILDIZ