çöl rüzgarlarının vebali hep ağır olur
kasırgalar karışır şiddetine
gölgemin izi çalınır akşam üzerleri
gecelerin uykusuzluğuna
atların sesini salarım

sislere karışan ellerim büyür
sancılanıp zamansız aşklara
ölü doğumlar bırakır
bundan döl tutmaz bende sevdalar
çöl rüzgarlarının vebali hep ağır olur

yarı deli arandığım dağlarda
aklımın çılgınlığı
kartalların çığlığına karışır
gözlerimde aralanır göklerin sürgülü kapısı
bir deltadan
bir deltaya
taşar gözbebeklerimin nehri

yazların gidişine sığınırım
kızıl yataklarda
kızıl örtüler üşür
ateşe susar
alev içer dudaklarım

gün yağmurların tutkusuna yakalanır
en şeffaf gökkuşağını giyinirim
aklımda ne dağlar
ne de kartallar kalır
ayaklarımda karların son nefesi
bir suçlu gibi
yine kendimden kaçarım

en kısa gün tükenir yüreğimde
küserken bütün anlamsızlıklar
susar adının anlamı
sen olduğunu bilirim bütün zamanların
takılır aşkın yelkovanına gözlerim
aklıma gelmezdi hiç
sende kırılacağı bir gün saniyelerin

kırgın gecelerde
daha karanlığın sarhoşluğunu görmeden
ve bilemeden güneşide kandıracağını
hoşçakal demeden gidişini
affedemem...
çöl rüzgarlarının vebali hep ağır olur...