Artık yiğit aramayın,
Zamanı zübbeler sardı.
Köşe bucak taramayın,
Her yanı zübbeler sardı.

Evlat atadan habersiz,
O üç kıtadan habersiz,
Gemi rotadan habersiz,
Limanı zübbeler sardı .

Kubur faresi şah oldu,
Yüreklerde eyvah oldu,
Arslan kediye boğuldu,
Ormanı zübbeler sardı.

Sefahet kesretle mevcut,
Artık tanımıyor hudut,
Ilah addediliyor put,
Imanı zübbeler sardı.

Akıl hasta, gönül hasta;
Böyle varılmaz ki dosta,
Çaresiz tabipler yasta,
Dermanı zübbeler sardı.

Her yere sızmış alçaklar,
Edebe kızmış alçaklar,
Türkçeyi bozmuş alçaklar,
Romanı zübbeler sardı.

Milliler millî yön oldu,
Bu yolda millet bön oldu,
Emir “dininden dön” oldu,
Fermanı zübbeler sardı.

Zulüm sulara taht kurdu,
Mavi Marmarayı vurdu,
Gayesi yok etmek yurdu,
Ummanı zübbeler sardı.

Yiğit tekrar uyanacak,
Ve bir gün hesap soracak,
Ve bir gün, bir gün muhakkak,
Göğü kubbeler saracak.

Fatih Cinar
22/11/10