MUM IŞIĞI

MUM IŞIĞI

Bana verdiğin değeri şimdi daha iyi anlıyorum artık.
Mum ışığı kadarmış bana verdiğin değer.
Karanlıkta tıpkı bir güneş misali, ama aydınlıkla kıyaslanınca ışık bile sayılmayan.
Mum alevi gibiymiş bana verdiğin değer.
Eli yaklaştırdıkça elini yakan, ama cehennem ile kıyaslanınca alev bile sayılmayan.
Tıpkı mum gibiymiş senin sevdan.
Yakmadan önce dimdik durup, yaktıktan kısa bir süre sonra eriyip biten.
Yanan mumun koyulduğu tabak gibiymiş kalbin, şimdi anladım.
Mum yandıkça kirletir koyulduğu kabı, sen ise sevdiğini sanarak kirletiyorsun taşıdığın sevdayı.
Tıpkı mum gibiymiş senin sevgin şimdi anladım.
Yanarken güzel izlemesi olan, bitince de yüzüne bile bakılmayan.
işte sende öylesin artık, bundan sonra.
Senle alakalı ne olursa olsun sonu hep var artık, hep tükenecek bir yerde hep tükenecek…
MUSTAFA DENİZ
DENİZ ÇAĞLAMIŞ,,KUTLARIM,,YÜREĞİNİZİ,,

bu şiirin güvertesinde özlem yüklü....

Kaleminiz sumasın.
Saygılarımla...