26
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3936
Okunma

başlar hayat içini dışını giydirmeğe yavaş yavaş
bazen tatlı tebessüm ler ile dolu
yaşam bazen gözler de yaş
gizliyeceğin bir şiir başlamıştır ömür boyu
hiç yazmak söylemek istemiyeceği
iç yaprakları dolar sayfa sayfa alim zalim
muallim tavırlarıyla hayatın
içini dışına çıkarmaya çalışır ama başaramaz bir türlü
yaşamaya başladığından beridir zaten
her şey üstü örtülü
sırra kadem basmış sanki hakiykat
peşine düşülmüş yıllar
giydirmeye alıştırmış zaten onu
yetiştirmeye sonuna
kendisini arar durur
kaybetmiştir etrafında aslında dengesini
biraz ana biraz baba biraz yakın akraba derken
hayat ta biri var amma o kendimi ?
kendisimi anlıyamaz kimin nesi ?
yaşamın en acı yanı aslında anlaşılmıyor
masallar gibi karışıyor yaşam felsefesi
tasını tarağını toplayıpta giden
kendisini arar durur
insan yavrusu
kendisinden şikayeti çoktur etmez şikayet
derme çatma kendisi ortalıkta
zaman bir hamur teknesinde gibi karar durur
bütün ışıkların söneceği güne doğru hayat
oradan oraya savurur deli bir lodos
aslında en büyük kahraman o dur / olmaz kıyafetler giydirilse bile
hepsini istesede istemesede kabul buyurur
taktire şâyan bir duygudur yenilmez yenilir / gün gelir denilir ki sen yaptın
aslında yıldızların sucudur / sebep oradan gelir
burçlar dikilmiştir en baştan
anne rahminden merhaba gününe doğru / çizer kaderi satır satır
ne gönül dinler / ne de / cennette ki ilk gününe hatır
bir taraftan salâ okunur her gün elesti hatırlatır / tâ ki ışıklar sönene kadar..........
5.0
100% (14)