Çatlayan dudaklarım
Her yağmur çiselediğinde anlıyorum ki ıslanıyor gözlerin.
Daralan gözbebeklerin uzak ellere gidip gidip geliyor.
Dün seni izledim Yat Limanı’nın bir kenarında. Dalgın gözlerle bekliyordun gelmeyecek gemiyi.
Biliyordun gelmeyecek, biliyordun dönmeyecek biliyordun ama…
Bekliyordun.
Bu kaçıncı bekleyişin, yitik limandaki yaşlı çınar ağacına omzunu dayayıp, kaçıncı gözyaşını silip, ‘’Artık ağlamayacağım’’ deyişin.
Kaçıncı içinden geçenleri yan yana, ard arda, alt alta belleğinde yazıp yeniden silmeyen silgilerinle silişin.
Ve kaçıncı ezilişindi yüreğindeki aşk ateşine.
Sen yoksun yanımda. Bugün yine kendimleyim sessiz sensizliğin kucağında.
Güneş doğmadı bugün gelmeyişinin inadına, ve yüreğim seni bekledi durdu sevmeyişinin kahrolası yalnızlıklarında.
Dün seni sensiz yaşarken ıssızlığın kıyısında, bir yelkenli gibi uzaklardan savrulup gelirsin diye hayallerime yeni hayaller kattım.
Kaç kez denizde taşları yüzdürdüm. Martı kanatları gibi süzüldüler dalgaların peşi sıra.
Hangi taşı atsam denize sen olup döndü bana. Hangi martının kanadına yazsam adını başımın üstünde dönüp dönüp durdu.
Hiç böyle görünmemiştin bana oysa. Bak dün geliyorum demiştim, bugün yanındayım, ele ele dolaşıyoruz yalnızlığımın rıhtımında.
Ben sana gelirken, sen benim oluyordun, sen kokuyordu saçlarım, seni çağırıyordu bütün bakışlarım.
Şimdi…
Dudakların dudaklarımda, saçlarının tel tel olup dökülmüş omzuna. Yalnızlığının sesi kulaklarımda çınlamıyor artık.
Sen yanımdasın.
Biliyor musun, kaç sensiz gecede seninle sevişmiştim.
Kaç sensiz gece sabah olmamıştı bana. Hep bunu, hep el ele dolaşacağımız günü resmetmiştim hayallerime.
Şimdi yanımdasın. Yüreğindeki özgül sevgi ağırlığını hissedebiliyor musun omzunda. Hissedebiliyor musun nefesine karışan nefesimi.
Hissedebiliyor musun çığlıklarına karşı çığlıklarımı.
Ben seni nisan yağmurları gibi bekledim, sen hep yaz yağmuru gibi geldin kurumuş dudaklarıma.
Ardına bile bakmadan gidişini düşünüyorum, dönüşündeki yeni gidişlerinin azap dolu çekip gitmelerini.
Hani hiç gitmeyecektin. Hani hiç bitmeyecekti hayallerimizdeki bu gece. Hani hiç ağlamayacaktın son sabahın kahrolası gecesinde.
Ben seni Nisan yağmurları gibi beklemiştim oysa. Hani sen, çatlayan dudaklarımda yağmur olup boşalacaktın sevinç gözyaşlarıyla, hani sen..
Sen benim olacaktın.
Bırakma ellerimi, sensiz koma kahrolası sessiz ve sensiz gecelerimi
Sen benim gülüm, sen benim solmazım.
Sen olmazsa Olmazımsın…