Terketmeliydi akşamları, yalnızlıklarım
Yaşamalıydım aklıma gelip başımdan geçenleri
Çekip gitmemeliydi tebessüm
Ne çok yarım kalmışlık kokuyor, adımlarım
Bu şehir’de
Avuçlarım doluyor sessiz harflerimle



Ellerin el olmamıştı henüz
Su birikintisinde görülürken yansımamız
Gidişine mum yakmamdan sonra
Bakışlarının uzağıma düştüğünü her hissettiğimde,
Sevgili
Kaç ay eksiliyordu ömrümden bilmiyordun!




Ayazına tutulurum gölgelerin
Karışır sesim bin bir hale bürünüp
Dilimin uçuna yığılan kelimelere her asışımda seni
Matemin dağılırdı tüm köşe bucak yanlarıma
Ve unuttuğum da misket peşinde koştuğum zamanları
Kanayan dizlerimdi açıyan, sol yanımdan habersiz




Gitmeliydim belkide
Yağmurun toprağı öptüğü gecelerde
Göçebeydi sevda, iklimsiz sularımda
Kimliğini kaybettim, ölü doğuran şafaklarda...



yasemin şen