Keşke bir toz bulutu olsaydım!
Sürüklenseydim kaybolup gidercesine,
Kaybolsaydım, bulunamasaydım hiçbir yerde...
Hiçbir duyum olmasaydı;
Görmeseydim, işitmeseydim, koklamasaydım,
Dokunmasaydım… Tatmasaydım keşke...
Duygularım da olmasaydı;
Hiç sevinmeseydim...
Sevinemeseydim de sonunda üzülmeseydim.
Gülmeseydim de...
Gülerken ağlamak ne demekmiş bilmeseydim.
Bilemeseydim, hiçbir şeye aklım ermeseydi...
Anlamasaydım keşke dünyanın kahpe olduğunu...
Kahpelerin aslında namuslu;
Namuslu görünenlerin ise şerefsiz olduğunu...
Şeref’in isimden öteye gidemediğini, görmeseydim keşke...
Keşkeler de ağızdan hiç çıkmasaydı;
Yapılan ya da yapılamayan şeyler pişmanlık olarak kalmasaydı…
Kalanlar, gidenler, ayrılanlar ve de ayrılıklar olmasaydı…
Biz de olmasaydık keşke, dünya da olmasaydı…

Erkan Gerenlik
12.11.2010
20:37