Sana ilk hitabım
söze nerden başlasam bilemiyorum
sözcüklerim kanıyor, şimdiden söyleyeyim

ilk adımımızı hatırlıyorum da
hayata inat,dik başlı
her zorluk bize çerez gelirdi
az acı çekmedik
az tenimiz mora boyanmadı

senin için herşeyi göze almıştım
her engeli bir çırpıda aşardım senin için
sevdana sevdalanmıştım sübyan yüreğimle
titrek ellerim ellerine dokunduğunda
bilmiyordum ne hissedilmesi gerekirdi

canımı , yüreği kocaman adamı
elimin tersi ile itmiştim sevdan için
çocukluk işte...
oysa ki benden sonra çok değişmiş
kendini içkiye vermişti
hissetmişti belkide bugünlerimi
şiirler yazmıştı bana,
değmezdim aslında...

beni ben yapan,babamın izlerinin var olduğu
tutumlarım karakterim kanamaya başladı ellerinde
olanca hırçınlığın ve kişilik sorunlarının altında aşağılandı gençliğim

aklım başıma geldiğinde,
ölümüme hazırlıklar başlamıştı,
cehennem tamtamlarının sesi yankılandı mahallemde
kefenimi de geçirdiler üzerime
"sakın ha bu çıkmaz üzerinden toprağa girmeden"
en güzel günlerime veda ettim ağlayarak
biliyordum dönüş yok,cesedim koksa bile
çocukluğum,gençliğim,en önemlisi beni ben yapanlara
göz yaşları içinde elveda sözcükleri söylüyordum sessizce
kendi kendimin katiliydim artık
karanlık günlere gebeydi artık güncelerim

...

Yirmiyıllıkmasal