2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1777
Okunma
En kalabalık yalnızlıktı dilinin ucundaki oysa,
en sert susuşları yaşıyordu kana bulanmış yüreği
arsızca gülümsedi, pis dişleriyle iblis
"sende bu nefis oldukça ben galibim her savaşta"
birden ini verdi rahmet yağmuru gibi
sicim sicim göz yaşları
gidesi geldi bu kalabalık yalnızlığın içinden
ıssız/sessiz bir yer bulma ümidi ile
çığlık attı sert kahkaha ile iblis
"sen neredeysen ben de oradayım haberin ola"
birden aklına geldi
küçükken talim ettiği cümleler
"eûzü billah,tevekkeltü Allah, la havle vela kuvvete illa billah"
rahatladığını bir kuş gibi hafiflediğini hissetti
kara bulutlar dağılıp yerini masmavi bulutlara bıraktı
melek dokunuşunu hissetti sırtının ortasında
sıvazlıyordu melekler "sabret, sabret"...
Devamı olur gibi görünüyor, Allah nasip ederse elbet...
N.Vefa
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz