13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1359
Okunma

gözlerimi kapatınca farkettim
her rüzgar lavanta kokmazmış anne
ve her rüzgar ağlatırmış bulutları
nöbetteyim
firarım verilmedi daha
son şansımı sınayacağım
inceldiği yerden kopacaksın bir gün
dağıldığında kehribar tespih gibi
tek tek
ve de
yeniden
seni ben toplayacağım
seni çözmek için
dersime çalıştım
yeni bir diyar olmalı
bulacağım
yeni bir dil olmalı
öğreneceğim
yine de
her şeye rağmen
tutunmazsan ellerime
son kez bakarak dudaklarının kıvrımlarına
fallarımda kal beyaz papatyam
ve
oracıkta
papatya bahçelerinde
ellerinle ört üstümü
derin uykuda kalacağım
ne gökyüzüne bakabilirim doyasıya
ne de tornistan eden vapurların ağzındaki köpüklere
artık sonbaharı biriktiririm ceplerime
antalya-24.07.07
sıtkı özkaya