1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
961
Okunma
Duyulmadık bir ses
Bilinmedik çehre
Çevresinde zuhur eden onlarca düşünce…
Yaprak yaprak dökülüveren kelimeler,
Söylenecek hiçbir şeyi yazıya dökemeyen
Mahçup ve utangaç eller…
Bir ışık gördüm, taa içerlerden gelen
Yalnız, güzel, bir başına hoyrat…
Zamanın topuğuna vurur saçları,
Çevresine olanca kuşkulu bakışları
Bir ışık, bir ışık ki
Gözleri sitemkar
Sözleri asalet,
Darmadağın, tedirgin dokunuşları…
Bir mesafeyi daha yıprattım ömrümde
Yollar yalın, yolcu çıplak,
Ne kadar yakın, ne kadar uzak,
Azığımda şiirlerden bir ordu
Yek-pare vücut, kristal geceler…
Düşsel düşüklerden arta kalan iki damla yaş
Issızlığında kalabalıklaşan bir çift yürek,
Zulamda birkaç resim, belirsiz gölgeler…
Gölgeler, gölgeler…
A. Selim AKOL
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz