Sana Benim Gözümle Bakmalıydı Aynalar…

Sana benim gözümle bakmalıydı aynalar.
Görmeliydin yüzümde yüzünün olduğunu.
Sükûtun çehresinde çaresizken her duvar.
Bilmeliydin ruhumun sana vurulduğunu.
Sana benim gözümle bakmalıydı aynalar…

Yokluğunla vuruldu kapımdaki mevsimler.
Bilmeyen yüreğinle hançerlendi baharım.
Hala seni anarken soldurduğun resimler,
Belki bir ömür sürer bu ketum intizarım.
Yokluğunla vuruldu kapımdaki mevsimler…

Efsunlu gözlerinde kurşunlandı umutlar.
Kalbime varlığını perçinledi tebessüm.
Bunca yıl gözyaşımı sakladı da bulutlar.
Bir senin yokluğunu taşımadı gökyüzüm.
Efsunlu gözlerinde kurşunlandı umutlar…

Lâl oldum yıllar yılı aşka sükût ekledim.
Kefenlendi yüreğim gözlerinin renginde.
Aldığım her nefeste yalnız seni bekledim.
Esir düştü yüreğim kara sevda cenginde.
Lâl oldum yıllar yılı aşka sükût ekledim…

İsyankâr bir sevdaya uçuşurken martılar.
An oldu yağmurlara karıştı gözyaşlarım.
Dokunduğun her yerde beyazdı karartılar.
Gezdiğin her sokakta yağmurdu bakışlarım.
İsyankâr bir sevdaya uçuşurken martılar…

Zehrini içti gönül sensizlik çeşmesinden.
Yokluğunla tükendi sevdakâr hayallerim.
Son bir veda cümlesi duyulunca sesinden,
Kelâmlar tükenmişti titriyordu ellerim.
Zehrini içti gönül sensizlik çeşmesinden…

Sana benim gözümle bakamadı aynalar.
Fark etmedin ömrümün seni yaşadığını.
Taş dolu sinesine beni alırken mezar,
Gönlüm sana bıraktı sensiz taşıdığını.
Sana benim gözümle bakamadı aynalar…

Yusuf MESCİOĞLU
16.02.2010