Ey hayat!
Sustu artık gönül dilim
Lal kesilmiş anılarımı sana rehin bıraktım
Yasadışı soğuk buz tutmuş sevdamı içime
Taa...derinlerime akıtan sendin
Akla şimdi gecemin karanlığını
Dikenli sözcüklerimi kaldır lûgatımdan
Uçurumlar bile bu aşkı tutmaya çalışırken
Aşk yorgunu damarlarıma biraz daha ayrılık yükleme...

Ey sevgilim!
Korkma gözlerime bakmaktan
Her bakışında kendini biraz daha düşerken göreceksin
Bir nefeslik hıçkırığıma sakladım gözyaşımı
Bileklerimde pişmanlık kesiği usturalar
Yalnızlığı en sevdiğim renge boyadım bu gece...

Ey hayat!
Elimde yırtık bir aşk gidiyorum teslimiyete
Neden iyi gelmiyor zaman sızıma
Aşkı muaf ettim üç harfli hecelere
Katran karası gecelerime son darbeyi indirme
Yasaklanmış isimsiz bir masalın içindeydik seninle
Boynunu büktük bir kere mutluluğun
Kuşattığın kale aslında bir harabe...

Ey sevgilim!
Sesinin yankılarını biriktirdim yüreğimde
Avuçlarımda çoğaltmaya çalıştığım hiçliğim
Ölüm yetmiyor artık bu bedenin zifirisine
Damarlarım kan sızdırıyordu sensizliğe
Firarlarına meydan vermeden susturamadım gözyaşlarını
Kendi gözlerimde senin ölümünü seyrediyorken
Bırak yüreğimde gözlerinin son imzası kalsın
Ne de olsa sen bu yüreğin eşkiyasıydın...
AŞKI BİLE BİLE SAPLADIN KALBİME!...