O gece çok güzeldin.
Ay bile kıskanıyordu parlayan gözlerini.
Saten geceliğin teninden almıştı rengini
Bir lütuf, bir mavi boncuk gerdanında.
Nazarlardan koruyordu, kem gözlerden seni
Kirazı Mayısta olur bilirdim
Ama yanılmışım!
Senin dudaklarında her mevsim.
Gözlerin zümrüdü Anka
Engin bir deniz,
Saçların gün batımı kızılı,
Yanan bir güneş
Ve sen teninde, bin bir rengini
Taşıyordun güllerin.
Ayakların güvercin adımlarıyla
Yaklaşırken bedenime.
Bir kırlangıç gibi çarpıyordu yüreğin.
Sevmek seni yılların özlemiyle
Yüreğindeki ateşe yanmaktı istediğim
Sen billur bir su gibi akan sözlerinle
Aşkın büyüsünü fısıldıyorsun dehanlarından.
Ve can bedende buluyordu kendini
Ve ateşte açan çiçeklere dönüyordu
Bir minyatür resim gibi.
Ellerinde sevginin titrekliği,
Gözlerinde aşkın cevheri vardı.
Tenin bir yanardağ misali gibi yanarken,
Ona dokunmak ancak ve ancak bir şaire mashardı.

Doğan ORMANKIRAN