29
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1444
Okunma
Tan yeri ağarırken uyuyan parmaklarım,
Yoruldular bana beni anlatmakdan.
Yaşamak değildi bizi yoran,
Sadece ulaşılmaz düşlerdi peşinden koşturan.
Oysa ne basitti hayat…
Yiyemedik,içemedik,gezemedik,
Göremedik diye yedik ömrü.
Bilemedik her köşe başında
Sona bir adım daha geldiğimizi.
Bencilliğimiz yüzünden sevemedik doya doya.
Utandık…ağlayamadık kana kana.
Bağıramadık sokaklarda avaz avaz sesimiz çıktığınca.
Gerçeklerden korktuk,
Yalanlardan yorgan yaptık üstümüze.
Hep erteledik yaşamayı,
HIRSLARIMIZA TUTSAK EYLEDİK KENDİMİZİ...
5.0
100% (19)