Alırdım yanı başıma seni
Koyardım kalbimin en yaralı kısmına
Herşeyden o kadar yara aldım ki
Bakmadan ardıma emanet ederdim kalbimi sana
Bakmazdım kör bıçak sırtlarına

Ne keserdin ne de kanatırdın en ağır yaralarımı
Emin olmadım kimseden ve hiç bir şeyden bu kadar
Aldığım nefestin bir bahar sabahında
Kokladığım bir çiçektin kış ortasında

En değerli hazinemdin doğduğum günde
Ne sarılmak ne de dokunmak sadece sokulmak
Sıcaklığında kaybolmak

Soğuk odalarındayım yine hayatın
Üşümüyor, ne kalbim ne de bedenim
Dokunmuyor aciz eller yüreğime
Akıtmıyor yaşlarımı artık insafsız sözler
Umurumda değil artık zalim insanlar
Bir sipersin benliğimde

Dalga dalga gelse de ağrılar acılar
Savurmuyorsun atmıyorsun acımasız rüzgarlara
Kavuşuyor artık ellerim güneşine
Ve sen doğuyorsun bütün zamanlara..