Gözlerinden umutlarını çekip almışlar,
Nedendir bilinmez ama hiç bahar mevsimin olmamış,
Ellerinden kayıp giden ve senin için geçmiş olmuş anıları anıyorsun,
Gecenin karanlığında ilerdeki aydınlığı görüyor,
Ama cesaret edemiyorsun,
Koşup o aydınlıktaki aynada kendine bakmaya,
Kanatların kırılmış uçamıyorsun,
Gök yüzünde süzülen kuşlara bir bakışın vardıki,
O anda seninle birlikte gökler ağlamaya başlıyor,
Fırtına misali kasıp kavuruyor senin adına,
Ellerine öyle bir boşlukta uzandımki,
Gözlerindeki özlemlerini gördüğümde,
Hayatımı umutlarına feda etmeye karar verdim,
Tutacaktık ellerinden hayatın yeniden,
Gizli şarkılar söylemekten bıkan dudaklarımıza,
Yeni besteler yapacaktık,
Herkesin dudaklarından düşmeyen sarkılarımız olacaktı,
Dün sadece bunun hayalini kurup özlemini çekerken ,
Bugün her şey özlem olmuş,
Her şeyi özler olmuşuz,
Bir gün özlemlerimizi dindirebilme adına,
Ellerine dokunmak istedim ama dokunamadım,
Kalbim duracaktı sanki, yüreğim öyle hızlı çarpıyorduki,
Öleceğimi sandım o an ve çektim ellerimi senden,
Çıkıyorum hayatından artık,
Her şey son buluyor,
Al gözlerimden umutlarını,
Bana sadece dokunuşların kalsın….