6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1764
Okunma
Ben sussamda,
Susmayan kelimelerimdesin baba...
Fikirlerimiz çatışıyordu bizden önce
Bir kelime ötede olabilmenin hayalindeydik,
Yutkunma molalarında.
Savaşırken inatçı yanlarımız
O kızgın saatlerin galibiyeti,
Sözünü geçirebilmekti.
Söz hayata geçtiğinde pişmanlığın yüz kızarıklığıyla,
Gelemezdik göz göze,
Uzunca bir süre.
Aynı şeyleri düşünürdükte,
Bir türlü getiremezdik dile...
Bize bizden başkaları gerekmiyormuş meğer
Kalabalıkların içerisinde sesini kaybettiğimde
Anladım...
Ve baba öğütü kalın zincirli altınmış insan boynunda
Ayaklarıma dolanmıştı
Çok geç farkına vardım...
Elif SEZGİN
Cevap Yaz