MUCÝZENÝN KENDÝSÝ

Saatler nereye kadar kilitleyebilir bir yaþamý?
Sen nerede durman gerektiðini gözlerin kapalý bilebilir misin?
Neden yalansýz yaþamak için bu uðraþý?
Ýncinmeden ve incitmeden,
Ölesiye yalnýz
Ölesiye kimsesiz
Ve sorularcasýna kimliksiz
Ardýna bakmadan yürüyebilmek
Korkmuyorsam kýzma bana
Kaybedecek hiçbir þeyim yok
Bunda mütevazýlýk yapmaya lüzum görmüyorum
Belki diðerlerinden farklý olarak
Sevmenin ne demek olduðunu iyi biliyorum
Ben ölümü ters kapattým yollarýma
Artýk sadece yaþayabilmeyi düþlüyorum
Yalansýz yaþamak
Ýnadýna inadýna yaþamak
Sebep?
Ben diye tutunduðum deðerler bunda diretiyorlar
Yalnýzsam kimliksizsem ve acýyorsa yüreðim
Bil ki baþkalarýnýn görmediði bazý þeyleri gördüðümden
Bil ki bazý þeylerin aslýnýn suretinden farklý olduðunu bildiðimden
Hüzünle kirlendim ben
Hüzünle arýndým ben
Adýna mutluluk dediðin gizli bahçelerin tüm anahtarlarýný
Yaþam sana armaðan ediyor aslýnda
Belki küçük bir sokak köpeðinin kulaðýnýn ardýnda
Belki firari bir kuþun peþinde dökülen gözyaþýnda
Belki bir vapurda elindeki simidi martýlarla paylaþmanda
Eðer görebiliyorsan
Eðer sezebiliyorsan
Eðer sýcaksa yüreðin
Ve yüzündeki gülümsemeyi paylaþmayý becerebiliyorsan
Gözlerin kah ürkek bir çocuk gibi
Kah sevgilinin yüreðini þefkatle okþarcasýna bakabiliyorsa
Sensin yarýndaki gizli kalmýþ umut
Adresini unuttuðumuz yüreðin ýþýltýsý
Hor görme kendini
Mucizeleri beklemek kolay
Sen mucizenin kendisi ol

Ayþegül Metin