Gecenin ayıp vaktindeyiz
Saat zevk-i sefa geçiyor
Gözlerimizde yarı dost yarı düşman bir ateşin alazı
Şeffaf perdelere yapışık gölgeler bırakıyoruz
Parmak uçlarımızda doğmaya hazır çocuklar
Bir de yalandan gözyaşı
Çocukluğun büyüdükçe satın aldığı oyuncaklarımızdan
yeni oyunlar çıkarıyoruz
Boynumda ağır ısırgan izlerin
Senin kulak memende tan yerine dönüyor
Ben geceyi sarıyorum rahmindeki yaradan
cebimdeki unutulmuşlar defterine göz kırparak
Sen sabahın koynunda hala yanık tütün kokuyorsun




Biliyorum…
kar tutmuş bir dağ koynuna yatmaktı en büyük hayalin
Benimse en çok becerdiğim;
azgın sudan çıkan çıplak kadın heykeli
Aynı yıldızın kayarken kabul gördüğü dileklerin çocuklarıyız
Öldürmeye niyetli bir katil bütün uzuvlarımız
Ve aptal bir papatya falında hızla atıyor kalbimiz
Seviyor sevmiyor seviyor sevmiyor!
İkimiz de aynı saatte yalancı bir mutluluğa sarılıyoruz
Geçmişime kadar soyuyorsun beni
Gözlerinde,
doğduğum anın resminde sevişirken üstelik





Sonra
kelebek ömründen kısa bir ecele bağışlıyoruz kalbimizi
sabaha birbirini hiç tanımayan iki yüz çıkarıyoruz
rüzgarın bileğine bağladığı küçük bir sevincim sadece
sen süpürülmeyi bekleyen yaşlı bir kaldırım
rengini kaybeden mutsuz bir gökyüzü çiziyoruz
gri diyorsun buğusunda boğulduğun her kareye
ben inadına mavi diyorum
ayrılıyoruz…



En son Tanrıyla ayrılırken böyle uzun öpüştük
Bir de seni tanrılaştırdığım bir aşktan kaçarken
Hiç gönderilmemiş yarım bir mektup kadar solgundu yüzün
Gözlerimizin içindeki mahcubiyeti asacak bir dal bulamadık
Ve yozlaşmış iki basit sözcükle vedalaştık
Umuttun !
Unuttum…
….. kal !



Faik Danışman