—Öğretmen Hamit Aktaş’ın aziz hatırasına —

Bahar böyle mi öpecekti yüreğinden,
Yağmur böyle mi yağacaktı saçlarına?
Böyle mi donup kalacaktı gözlerindeki gülücükler,
Ezgiler nasıl kilitlendi dudaklarına?
--------Gece vakti vay! ...

Saat nasıl durdu, can nasıl karıştı kuşlara
Ve son perde nasıl bitti?
Genç bir meşe gibi sağlamdın, dost ve sevilgen
Toprak mı çağırdı, dostlar mı itti?
--------Yıldızın aktı vay! ...

Kara özgürlüğün kancık kılıcı
Hep böyle vurur beyaz zambaklara, nilüferlere
Sürgün çiçeğiydin ama boynun bükülmezdi
İmanın tam’dı kadere
-------- Acın yaktı vay! ...

Bu düzen, Bizans keşişlerinin çorlu düzeni
Hamitlere karşı acımazsızdır, Hamit
Sen tekbirlerle, salâvatlarla yürüdün toprağına
Gönlümdeki künyede adın: Şehit,
--------Kanın sıcaktı vay! ...

Acı bir frenin ödülü ölüm
Sıla yollarında kan yankılı bir düş
Bütün tomurcuklar terliyor şimdi
Mevsim kat kat acılara bürünmüş
--------Saplanan bıçaktı vay! ...

Kuşluk vakti oldu, sen hâlâ uyuyorsun
Mermer bir masanın üstünde çırılçıplak
Bulutlar geçiyor ağır ağır güneşin önünden
Kemiği kazıyor bıçak
--------Şimşekler çaktı vay! ...

Bahar böyle mi öpecekti yüreğinden,
Yağmur, böyle mi yağacaktı saçlarına?
Kalem nasıl düştü elinden
Ezgiler nasıl kilitlendi dudaklarına?
--------Gece vakti vay!

Bahaeddin KARAKOÇ

(Kar Sesi- Ocak Yay. Ankara – 1983