Başımı çarptım geceye
krıldım Su
Bir gülün adıydın
Ya da bir gülün ahı
Ah vebalim sen dedin beni-
Sustum elim kırıldı
S_ ustum aklım sana
Zimmetimdi Aşk
Hep uzak
Ah ömrüme tuzak
Yak kalp ağrısı martı
Yazgısı ökse
kaçamam
Bir Adam
Bir kadın
Yemin
Bu kuyu
bu kenan
Son durak


Ölmüşüm ya da öldürülmüşüm
Boş ver olur be
Katlim üstümü ört
Üşümesin içimdeki sen
Sen dedim de aklıma geldi
Hani her harfine bir yürek
Şiir ya da sevmişliğin
Neden öksüz eksilerek
İşte bu yüzden her keder
Gece susar itler ulur

Olur be
Bozarım duruşumu
En azından ölme yontusu
Bir de böyle düşün
Bir düşün son hali
Kendime özgü fragman
Ya da kalbimin en tenha yerine çekilmek
Orda Beyaz ortasında siyah
Olur be
Alışırız soğurken ellerimiz
Ölürken kuşlar havada
Ve kabüllenirken ey ricat
Masanın sustuğu
Sönünce son mum
Elimi en çok unuttuğum sol cebim
Yaşayan ölü de dene bilir
Sustum işte bu yüzden
Hiç bir şey sormayacak akdar
Hiç kimseye
Kötü kurulmuş bir cümleyim
Anımsa
Bir sese dönmek için yüzümü
Bir gök yüzü
Her ayna
K I R M A










Cumali Çorbacı