Bütün çiçeklerin ismini bilmeli miyim
Bütün ağaçların ve bütün kuşların
Çok şey isteme benden
Ben Adem deyilim

Uçabilseydim yanında olurdum
Her sözcüğün bağrı yanık
Yaralı her kelimem
Ah Süleyman’ım
Ben kuşdili bilmem

Geçmiş içimde büyük bir ur
Ne Mezamir okudum ne Zabur
Bir nidamda yok Davudi
Sükuta erdim şimdi

Olmadı hiç asam
Namahreme dokunmam
Kesmem adını bilmediğim ağacı
Bütün yasak meyveler acı

Yoruldum geçe geçe
Bilmediğim yollardan
Şimdi Kur’an dinliyorum Kur’an
Güzel sesli bir hafızdan

Sanmam her faniye aynı soru sorulur
İçimin koyaklarına düşüyor ince bir yağmur
Usul usul eriyor içimde ki ur

Bu sabah yine öpüyorum hayatı yanağından
Ekmeğimi banarak suya
Eğilip bir kez daha bakıyorum derince kuyuya
Bütün isimler kayıp

Okuyamadığım bir silik ad
Yer derin gökler kat kat
Amma kaviymiş sende ki inat

Koşarken vurulur bir at
İşte hayat



Hayrettin YAZICI