33
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1879
Okunma

Taşlama yazıp duruyorum yıllardır. Dedim ki taş canlı olsa bana ne derdi?
Ve taş konuştu....
Ey kadın söyle bana niyetin ne sen kimsin
Bildiğim kadarıyla felaket bir isimsin
Karakalemden olma silinecek resimsin
Nasıl beni âlemin kafasına atarsın
Taşlama yazdım diye huzur ile yatarsın?
Ey kadın merhametsiz, titremez mi hiç için
Nedir haklı sebebin tüterim için için
Öfkem kinim sınırsız beni attığın için
Ne dersin ben de sana öfkemi kusayım mı?
Bağrıma taş bağlayıp sabredip susayım mı?
Ey kadın yeter artık elini koy bağrına
Saygı duydum yıllarca bitmez gönül ağrına
Seni kırmamak için gelmedim mi çağrına?
Dikileceğim bir gün tepene mezarında
Kahraman mı olmuşsun sanki halk nazarında?
Ey kadın özür yok mu haydi hemen af dile
Atmadığın yer kalmaz bu ne çekilmez çile
Bağışlamam bilesin yalvarman da nafile
Duymaz mısın sesimi daha ne duruyorsun
Taşa taş mı yazarsın onu mu kuruyorsun?
Ey kadın işin yok mu mancınıkla savurdun
Onlar duymadı bile ama beni kavurdun
Ben de can taşıyordum aldırmadın da vurdun
Fark ettin mi kirlendim bakmadan gözyaşına
Beni tutup fırlattın zalimlerin başına.
Afet Kırat
5.0
100% (20)