38
Yorum
9
Beğeni
4,7
Puan
2571
Okunma

yeni düzenlemeyle...
düşür yüzüme perçemlerinin gölgesini eylül
demlensin gözlerimin yeşili, sarının çeşnisinde
estir kirpik uçlarıma gün doğumlarında / bâd-ı hazanı
katre katre aksın hüzün salkımları
güz bahçelerine
an kadar kısa yaşam, sonsuzluk kadar uzun
bir çift göz ufkun derinliklerinden bakan evrene
annem ve ben yalnızım
serin sularda ayaklarımız
öylesine derin, öylesine ıslak
üşüyen yaprak hışırtılarına saklanan mazi yanıyor şimdi
içimi acıtan hikayelerden elimde kalan koca bir hiç
ört geceyi üzerime üşüyorum eylül !
çekilsin ışığın hareleri , uykuya dalsın usum
babam ve ben yalnızım
sarılıyoruz son kez
öylesine dalgın öylesine incinmiş / ağlamaklı
sonsuzluğa akan yıldızlara dokunan ellerimiz yorgun
hazin bir veda bizimkisi
güz yağmurları kadar soğuk, bitmeyen geceler kadar uzun
bütün serçeleri çağır / gelsinler eylül
yüreğime dokunuyor ağlamasınlar gidenlerin ardından
yalnız değiller, koynumun kuytuları derin
bak sımsıcak avuçlarım
uzayan yollarda sefil ayaklarım
cebimde kırıntı umutlar, yüreğimde serçe çırpınışları
gölgem ve ben yalnızım
hadi dökülen yapraklarla uğurla beni eylül…
ayşe uçar
21/10/2010