11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1066
Okunma
Yine çöktü gecenin hüzünü içime;
yaktım sigaramı seni andım;
hüznüm geçer diye.
Dumanı nefesimle derince;
ve her çekişte
kapkara bir katran olup sindin
Sökmek istesem de;
sökemiyorum seni içimden.
Sen gece uykusuzluğum;
kalabalık caddelerdeki yalnızlığım oldun
Ama bir tek ben duydum.
Hani bu yol nereye gider derler ya;
yol bir yere gitmez yolcular gider.
Belki sevdiğine belki umutsuz bir sevdaya çıkar.
Sen nereye gidiyorsunki sanki
aslında bir yere gittiğin yok hep bendesin ;
işte benimsin diyesim gelir
der ve konuşurum kendimle
Bir gece dinler beni birde senden kalan yalnızlığım