Birkaç saat sonra belki yok olacak bütün yazılacak şiirlerim
Yalnızca geride kalan birkaç şiirimle dillerde sürünecek sanatım
Beni uykuda sananlar gülerek ,oynayacak parklarda bahçelerde
Bir daha derin bir nefes alıp veremeyeceğimi bilenlerin
Gözlerinden damlayan yaşlar ıslatacak göğüs kafesimi
Koskoca bir çınar ağacıyla yalnız bırakın bütün gündüzlerimi gecelerimi
Beni gerçek dostlarıma emanet edin yaşarken dokunmaktan korktuğum
Hani rüyalarımda gördüğümde bir sonraki gece uyuyamadığım dostlar
Hamam böceklerinden solucanlara
Biliyorum kucakladığımda yalnızlığımı paylaşacaklar
Her ahdedişinizde sizi hissedeceğim
İsmimi telaffuz etiğiniz yere doğru dikilecek ruhum
Aslında sizi yalnız bırakmayacağım , yaşarken bırakmadığım gibi
Türkülerde mısralarımı dinleyeceksiniz
Sokak çocukları , ezilen kadınlarımız
Sen nazlı gelinim , teli duvaklı ağlayarak sevmediğine gittin
Ya sen yirmi üçünde yaşlanan anne
Kucağında üç beş çocukla altmışlık kocasının ölüm döşeğinde bekleyen
Seni unutmadım toroslardan esen delice rüzgar
Hala kapımı gıcırdatan sesin kulağımda bazen alıp götüreceksin sanırdım
Maraş nasıl unutulursun biberinden dondurmana
Şanlıurfa ya sen yamacına ulaştığımda bir bilsen nasılda rahatlardı ruhum
Gaziantep adım adım hatıralar bıraktığım biricik kent yıllarımı verdim emeğimle
Sana gelelim Ankara’m nefesimi göbeğinde hissetim susarak
İlk gelişim değildi sana ,düşlerimde hep seninleydim
Kayserim Malatya’m sizde de geride kaldı birçok anılarım
Diyarbakır , surlarında tarihi gizleyen şehir
Ah İstanbul ah sana da uğramadan geçemedim
Kız kulesine karşı balık ekmek keyfi hala damağımda
Evet sizi yalnız bırakmadım
Biliyorum sizde beni yalnız bırakmayacaksınız
O koskoca çınar ağacının gövdesinde yatan cansız bedenimi
Şiirlerimde yaşadıkça gözyaşlarına boğulacaksınız.



MÜSLÜM TAŞ
15-10-2010