6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3496
Okunma

Yağmurlu bir havada
Gecenin en mahrem karanlığı
Sokakları kaplayan
Gündüzden kalma kar örtüsü
Denizden kalma parkemin içinde
Vücudum sırılsıklam
Köşe başında ışıkları yanan büfe
Ama nafile
Tanımıyorum kimseyi
Az önce beni
Bu sessizliğe bırakan
Otobüste yok şimdi
Beni benim ile baş başa bıraktı
Cebimde birkaç kuruş ile
Seni aramaya başladım
Elimde resmin
Dilimde ismin ile
Sormaya korktuğum yüzler
Beklide tanıyordu seni
Haftalar sonra kaldığım pansiyondan
Atıldım elimde çantam ile
Kararmaya başlayan gökyüzünde
Kaldırımdan kopan taşın üstünde
Avuçlarımın arasında yanaklarım
Omuzlarıma sessizce dokunan eller
Sen diye kulaklarıma fısıldayan sesin ile
Yüreğime doğdu aydınlık
MÜSLÜM TAŞ
02/2009
5.0
100% (3)