acının çarmıhına gerilmiş bu şehir
nereden baksan nasıl tutsan
düşler acısı
kadın-erkek ve kutsal aşk adına
sövsem / adım dokuza yuvalanır
taksi şoförlerinin yalancısıyım
ölüm arkadan sokulurmuş çocuklara
gecenin maskesini takıp aydınlığa

bağışla beni ey sevgili / insanlık adına
unutmak istiyorum bildiğim her şeyi
sevdanın kaldırma kuvvetini
gözlerinin sen çekimini
karekökünü özleminin / bakışlarının hacmini
yeniden yazıp duvar gazetelerine
gözyaşı topluyorum karanlık sinemalardan
sessizce koparken makarasından aykırı düşler

her şair kendi şiiriyle asılır yaşama
kendi gölgesinde büyürmüş ayrılıklar
ne zaman ekmeğin özgül ağırlığını düşünsem
kırkında bir baba sokulur sığınağıma
biraz tütün biraz pişmanlık kokar elleri

ve bu şehir
mutsuzluğun yasal dayanağını
kutsal kitaplarda arar hâlâ

gâvurluğundan olmalı



İzmir, Aralık 2006

Zat-ı Muhteremin söylediği en güzel sözdür.
M.Zeki Gündüz ve Muhittin Bilgin’in hazırladığı "İzmir’in Dağlarında Çiçekler Açar" adlı seçkide yayımlanmıştır.