insana giydirilen tanrısal bedenin
kuş tüyü ağırlığıdır şişemdeki sevda / tartan bilir
ölçülemez düşmedikçe kadehe

mezesi ayrılık olunca akşamın
kırar filizlerimi yaramaz bir çocuk
üzümsüz bir asma kütüğü olur muhabbet
köpek bile işemez artık dibine

şarap kana karışmalı bu şiirde
ya da şiir şaraba

ateş taşıyor her damlasında üzüm suyu
yakmak için tabuların soyağacını
kutsal kitabın üçünde sürdüğü iz
karartılıyor bir softanın sakalında

insanlığa öykünen antik çağların
su serinliği muradıdır asmadaki yeşil / sarkan bilir
içilemez erişmedikçe eylüle

mezesi sevgili olunca şarabın
vaha olurum kurumuş küplerde
tutun / bitmesin artık gece

şarap tene bulaşmalı bu şiirde
ya da şiir şaraba

durmadan dönüyormuş dünya
neye yarar ben ayrımında olmadıkça
iki kadehlik bir yardım bizimkisi
daha hızlı dönsün diye dünya

bir ilişkisi olmalı üzümle insanın
ne anlar nuh’un keçisi değerini
şeytansa mollanın çekindiği / korkan bilir
aynaya baksın da görsün şerrini

mezesi muhabbet olunca kadehin
söz inci olur dökülür sabaha
susun / inlesin neşeli şarkılar
çekin şu şişenin pimini
patlasın artık sabırsız mantar

şarap kana karışmalı bu şiirde
ya da kanım şaraba...


Temmuz, 2008 /İzmir