7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1006
Okunma
Sis bulutu sarmış dağları,
Ne sesim ulaşır
Ne varlığım sana...
Yoksun.
Erişemiyor gölgem,
Gölgene...
Çığlığım kulakları yırtacak
Ama...
Çıkmıyor sesim!
Tırnaklarım,
Etimi kanatacak...
Olsa!
Kan revan içinde yürek
Ayaklarım sürünür
Ellerim bükülür
Varamam yüreğine...
Rüzgara karıştım,
Kül oldum...
Toz oldum..
Söz oldum..
Yittim!
SERAP HOCA
-------------------
Altının değerini sarraf bilirmiş, sarraf değilim ki ben...Bilememişim demek ki, kaç ayarsın sen. Bu da benim ayıbım. Hani bir olmuştuk, hani can olmuştuk...Bilmeliydim, bilemedim...Demek ki sevda yolunun yolcusu değilim ben...
Heybende ne var ey erenlerin en güzeli? Heybende hep sevgi mi var? Benim heybemden güven düşmüş mü...yok mu olmuş güven? İyi bak oralara...olmalı. Olmasa ben sana can demezdim ki...Olmasa, ben senin elini tutmazdım ki...Yok, doğru değil bu... Bak yüreğine, bana dair ne var...Hani nerde güneşin altında kar? Söyle ben senin için neyim, güneş miyim yüreğini ışıtan, kar mıyım kusurunu örten? Dokun yüreğine...Ses versin sana..Bil ki gözünden akan yaşlarla boğulurum...Bil ki ağzımdan çıkan söz, yılan olup seni sokmasın diye susarım...hep susarım.
Giderken seni de götüreceğim. Giderken beni de götür. Unutma burda tek kalan, kalmış olmaz, buna olsun güven!
19.7.2007
SERAP HOCA
Cevap Yaz